Legeżyński Kazimierz

Kazimierz Legeżyński – introligator (ur. 14.09.1869r – zm. 04.12.1924r we Lwowie), syn Antoniego i Petroneli z Huczyńskich Legeżyńskich, pochowany wraz z żoną Heleną z Hartlów Legeżyńską w grobowcu na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Ojciec:

Zygmunta (ur. 12.04.1896 r – zm. 03.01.1928 r)

Józefa (ur. 02.02.1900 r – zm. 09.04.1970 r)

  Tadeusza (ur. 1897 r –  zm. 1897 r)

  Franciszka (ur. 1898 r – zm. 1898 r)

Janiny z Legeżyńskich Szostakowskiej (ur. 25.10.1901 r – zm. 28.07.1988 r)

Władysława (ur. 14.05.1905 r – zm. 08.11.1988)

Adama (ur. 14.09.1906 – zm. 07.11.1961 r)

Kazimierza (ur.  29.10.1908 r – zm.  11.06.1971 r)

Kazimierz wraz z żoną Heleną mieszkali we Lwowie najpierw przy ul. Chorążczyzny 17, następnie 29.02.1908 r zakupili od Idy ze Slawików Dolińskiej i Stanisława Slawika kamienicę we Lwowie przy ul. Zimorowicza 16. Tutaj mieszkali wraz z dziećmi. Część mieszkań była wynajmowana. W oficynie na tyłach kamienicy znajdował się zakład introligatorski prowadzony przez Kazimierza Legeżyńskiego, po jego śmierci prowadzony przez syna – Józefa Legeżyńskiego.

Na I piętrze Rodzina zajmowała jedno mieszkanie, drugie przez kilka lat wynajmował Władysław Bełza – poeta, znany m.in. z „katechizmu dziecka polskiego”. Po jego śmierci, w dn. 15.11.1933 r w ścianie frontowej odsłonięta została tablica okolicznościowa poświęcona jego osobie. Tablica zaginęła w okresie wojennym, krążyły informacje że po wojnie znalazła się w Londynie ?

Bełza Władysław tablica pamiątkowa 1933r

Poniżej informacje z Wikipedii:

Władysław Bełza (ur. 17 października 1847 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1913 we Lwowie) – polski poeta neoromantyczny, piszący w duchu patriotycznym, nazywany piewcą polskości. Publicysta, animator życia kulturalnego, oświatowego i prasowego.

Jest autorem słynnego wiersza (napisanego w 1900 r.) pt. „Wyznanie wiary dziecięcia polskiego” („Katechizm polskiego dziecka„), zaczynającego się słowami: — Kto Ty jesteś? / — Polak mały. / — Jaki znak twój? / — Orzeł biały.

Przez wiele lat był jedną z głównych osobistości lwowskiego Ossolineum – energiczny, pogodny, tryskający dowcipem a jednocześnie nadzwyczaj skromny.

Władysław Bełza w ostatnich latach życia mieszkał niedaleko siedziby Ossolineum przy ulicy Zimorowicza (obecnie ul. Dudajewa 16), gdzie zmarł. Pochowany został w Alei Zasłużonych na miejscowym Cmentarzu Łyczakowskim.

Dodaj komentarz