Aby być pełnoprawnym obywatelem c.k. m Lwowa nie wystarczyło urodzić się w tym mieście.

Przyjrzyjmy się temu na przykładzie Kazimierza Legeżyńskiego, urodzonego we Lwowie w 1869 r.

Po ukończeniu nauki szkolnej, następnie nauki zawodu introligatora oraz oraz po odbyciu stażu zawodowego, w dn. 17.06.1894 r otrzymał nadany przez Magistrat m. Lwowa dokument „Karta przynależności” (Heimatschein). Dokument ten stwierdza, że „Magistrat król. stoł. miasta Lwowa poświadcza, że Kazimierz Legerzyński posiada prawo swojszczyzny w gminie miasta Lwów„.

Posiadanie takiej Karty umożliwiło uzyskanie w dn. 22 czerwca 1895 r „Karty przemysłowej na samoistne wykonywanie introligatorstwa we Lwowie przy ul. Batorego.” – czyli zezwolenia na założenie własnej firmy.

W czerwcu 1904 r Kazimierz Legeżyński wystąpił do Rady Miasta o nadanie mu obywatelstwa m. Lwowa. W dn 21.01.1905 r otrzymał pismo „w przedstanowczem załatwieniu podania” informujące o podjęciu takie uchwały przez Radę Miasta, ale wydanie oficjalnego dokumentu było uzależnione od wpłaty kwoty 120 koron do kasy miejskiej. Zainteresowany dokonał wpłaty, patrz pieczątka w prawym górnym rogu pisma. Drugim koniecznym elementem było złożenie „uroczystego przyrzeczenia jako obywatel m. Lwowa„.

Po dokonaniu tych czynności w dn. 11.02.1905 r wystawiono pismo podpisane przez Prezydenta M. Michalskiego informujące „W dniu 05 lutego 1905 r złożyłeś Pan uroczyste przyrzeczenie jako obywatel król. stoł. miasta Lwowa, oraz dopełniłeś wymaganych warunków – przeto Magistrat wydaje Panu niniejszem dekret obywatelski z tą uwagą, że odtąd wchodzisz Pan w używanie wszelkich praw przysługujących obywatelom m. Lwowa, winien jesteś jednak wszystkie z temi prawami  połączone obowiązki sumiennie wypełniać i dobro Gminy zawsze popierać.”