Pierwszy wiec narodowy organizowano w dn 31 maja i 01 czerwca 1903 r we Lwowie. Przesłanie wiecu określono następująco: „warunkiem uczestnictwa w wiecu jest wyraźne oświadczenie, iż pragnący wziąć w nim udział uznaje możliwość i potrzebę solidarnej obrony i pracy narodowej, bez względu na różnice stronnictw”.

Szczegółowy program prawie 3-dniowego wiecu jakoś dziwnie niewiele odbiega od obecnych konferencji i zjazdów. Oprócz uroczystego otwarcia i wyboru „prezydyum zebrania i sekcyj”, a następnie prelekcji w poszczególnych sekcjach, były także w programie wieczorne „zebranie towarzyskie w celu zaznajomienia się uczestników” oraz wieczór w teatrze. Zadbano także o podstawy finansowe, organizując akcje datków dla organizatorów oraz odpłatne uczestnictwo w wysokości 5 koron (o noclegu i jedzeniu nic nie piszą, czyli na własny rachunek). 

Pewne zdziwienie budzi końcowa uwaga w warunkach uczestnictwa: „postanowienia co do uczestnictwa w wiecu odnoszą się także i do niewiast”. O co im chodziło?, czy kobiety miały zwyczaj wchodzić za darmo ?