Kazimierz Legeżyński (ur. 29.10.1908 r we Lwowie – zm. 11.06.1971 r w RPA), syn Heleny i Kazimierza Legeżyńskich. Brat Zygmunta, Józefa, Janiny, Adama, Władysława Legeżyńskich.
Z zawodu – inżynier leśnik. Podporucznik w Wojsku Polskim w Anglii.
W 1939-40 r przedostał się wraz z bratem Adamem do Francji, gdzie wstąpili do Polskich Sił Zbrojnych. W 1940 r, w trakcie agresji niemieckiej na Francję, dostali się do niewoli niemieckiej i resztę wojny spędzili jako więźniowie Stalagu VII A. Kazimierz ukrył swój stopień oficerski i trafił do Stalagu, aby pozostać razem z bratem Adamem, podoficerem. Po wyzwoleniu obozu w 1945 r powrócili do PSZ i trafili do Anglii. Licznie zachowane dokumenty z 1945-48 r, dobrze ilustrują kolejne etapy kontaktu z różnymi strukturami organizacyjnymi w ramach PSZ w Anglii, poprzedzające nieuchronną demobilizację i konieczność wyboru dalszej drogi życiowej.
Kazimierz Legeżyński, wraz z bratem Adamem, w 1947 r zadecydowali o emigracji do dalekiej, nieznanej RPA, gdzie przebywali do śmierci. Wraz ze swoim bratem Adamem mieszkali w prowincji Free States, w miejscowości Welkom Orange.
Kazimierz Legeżyński junior